Alweer een maand voorbij!

Bon dia!

Tjonge jonge, er is alweer een maand voorbij! Wat gaat de tijd super snel en ik vermaak me prima! Vier dagen in de week stage lopen en drie dagen weekend en genieten van dit eiland.

Ik heb jullie nog helemaal niet verteld over mijn geweldige vervoersmiddel op dit eiland, de bus! Jahaa, de bus! In Nederland was ik dit natuurlijk al niet gewend maar hier is het helemaal een belevenis!
Bijna iedereen die hier tijdelijk zit huurt een auto, meestal met twee personen. Ik niet, om twee redenen. A; mijn stage zit maar 2.5 kilometer verderop, B; een auto huren kost al snel 400 euro, en de auto's rijden ook hier niet op water dus dit vind ik wat teveel geld om in mijn eentje te betalen. Ja ik ben nog steeds een Nederlander dus misschien ook nog wel een beetje gierig;) Dus, ik ga met de bus! Al zijn die dingen hier niet te vertrouwen, het is wel echt hilarisch. In een bus passen 8 personen, dat ding zit in de spits dus zomaar vol. Ze rijden niet op tijd, en eigenlijk ook niet een bepaalde route.
Je kunt de bussen overal laten stoppen en ook overal naar toe laten rijden. Daarnaast zijn de buschauffeurs in de spits wat ongeduldig dus pakken ze tussenweggetjes en slaan zo 5 haltes over. Het is dus altijd maar afwachten welke route er genomen wordt om op het eindpunt uit te komen, als je er al komt… Je mag in sommige bussen beslist niet bellen en in andere bussen belt de buschauffeur continu met alle vrienden. Ze rijden door rood, halen van alle kanten in, het kan allemaal! ’s Middags loop ik altijd terug omdat de bussen dan te vol zitten en ik drie kwartier moet wachten terwijl het een halfuur lopen is. Maar goed genoeg over de bus, ik kom elke dag nog op stage aan dus dat is erg fijn!

Op stage heb ik het nog steeds erg naar mijn zin. Ik begeleid nu twee kindjes met speltraining, twee jongetjes. Daarnaast verdiep ik mij in verschillende methodes met betrekking tot het autisme. Ook heb ik afgelopen week met mijn stagebegeleider een schoolobservatie gedaan. Erg interessant om te zien, ik denk dat mijn pakes en beppes vroeger zo les hebben gehad, haha! Ik vind dat het hier nog best ouderwets aan toe gaat. Alles gebeurt klassikaal en de kinderen zeggen continu “ja Juffrouw”, er wordt niet gesproken onder het fruit eten, jongens en meisjes in aparte rijen het klaslokaal uitlopen om buiten te spelen. Allemaal van die kleine voorbeeldjes. Maar tocht erg leuk om eens te zien, het is toch heel anders dan in Nederland.

Helaas kreeg ik 9 maart van Klaas een droevig bericht. Klaas zijn beppe is die ochtend overleden. Afgelopen vrijdag 21 maart is ze begraven. Al met al was dit best even een heftige week. Je kunt er niet bij zijn en niet zijn voor Klaas en de familie. Ondanks dat ik het hier erg naar mijn zin heb vond ik Curaçao deze week zo nu en dan toch wel echt te ver weg. We hebben er veel over gesproken en ik ben er veel in betrokken.
Gelukkig heb ik hier veel lieve mensen die op mij passen en we steunen elkaar allemaal wanneer iemand dat nodig heeft. Erg fijn zo’n lieve groep mensen om je heen!

En met die lieve groep mensen doen we natuurlijk ook veel super leuke dingen. Gister zijn we naar een goud fout party geweest. Heerlijk fout gekleed en de hele avond foute muziek. En ja ja, 5 het dorpsfeest gevoel kwam weer naar boven want ik heb zitten roeien!;) Al begreep niet iedereen het geloof ik, we hebben in ieder geval erg veel lol gehad!

Ik heb nog lang niet alles verteld van de afgelopen tijd maar daar kan ik zo langzamerhand ook echt wel een boek mee vullen dus daar ga ik jullie niet mee vermoeien.
Straks toch nog even wat aan school gaan doen want dat moet tussendoor natuurlijk ook gebeuren!

Ayo dushi’s!